SMASH DE BAL
door Martien Sassen
Ja, daar zat ik net op te wachten, dat die tennisbal mijn kant op zou rollen (niet dus), maar toch bedankt Paul.
Maar goed, we gaan er wat van maken en ik zal beknopt vertellen hoe het is gegaan in mijn leven.
Ik ben Martien Sassen, geboren in
Langeraar uit een gezin van 8 kinderen op 27 augustus 1938.
In die tijd toen ik nog klein was, kon je nog voetballen op straat, 2 jasjes als doelpalen en de weg als speelveld en 1 keer op een dag moest je dan naar de kant voor een auto.
Ik groeide op en na mijn schooltijd besloot mijn vader dat ik maar mee moest in de kwekerij, er moest ook eten op tafel komen.
Omstreeks mijn 19de jaar
kwam ik op een feest
in Nieuwveen een meisje tegen, Annie Roof,
we kregen 4 jaar verkering en zijn daarna op
5 september 1961 getrouwd.
We kregen 2 kinderen.
Een jongen René en een meisje Ingrid,
die nu allebei 2 kinderen hebben.
Op mijn 22ste kocht ik
het bedrijfje van mijn schoonvader aan de Amstel en heb daar 5 jaar gekweekt.
Daarna zijn we een nieuw bedrijf begonnen, ook aan de Amstel. Daar hebben we 30
jaar gewoond en gewerkt en hebben dit in 1995 verkocht.
In 1996 zijn we naar Mijdrecht verhuisd omdat onze dochter daar ook woonde, daar ben ik in 1997 gaan tennissen, bij de Ronde Venen.
Het bloed kruipt toch waar het niet gaan kan en zo kwam ik in 2001 toch weer in Nieuwveen terecht, bij Tennisvereniging Nieuwveen.
Nadat we 2 jaar in Mijdrecht woonde kreeg mijn vrouw borstkanker, na 7 jaar is ze daar aan overleden.
Nu ben ik alweer 10 jaar alleen en probeer het karretje op de rails te houden, maar begin 2012 ging het mis. Ik kreeg een herseninfarct (beroerte) mijn rechterkant, arm en hand, waren verlamd, mijn mond stond scheef en kon slecht praten. Zo lag ik in een mum van tijd in het AMC. Ze konden weinig voor me doen en na enkele dagen kwam er weer beweging in mijn vingers.
Na 5 dagen mocht ik weer naar huis en dan is het veel revalideren.
Nu bijna 3 jaar later gaat het weer redelijk goed met me, ik heb nog wel kleine beperkingen, maar daar is mee te leven. Dus heb ik eigenlijk heel veel geluk gehad dat het zo is gelopen. Ik sla nu weer 3x in de week een balletje en daar geniet ik van.
Nu we toch met dat balletje aan het rollen zijn, zou ik hem heel graag door willen rollen naar Piet Zaal.
Succes Piet!
